Beste HCIJ’ers,

We zijn alweer een aantal weekenden onderweg in het nieuwe seizoen en afgelopen vrijdagavond hadden we de ALV. Deze keer gepland aan het begin van het seizoen met de hoop dat er dan een hogere opkomst zou zijn maar uiteindelijk zaten we met een kleine 20 mensen op HCIJ. Omdat we een serieuze boodschap hadden wil ik deze nieuwsbrief gebruiken om de grote lijnen van vrijdagavond met jullie te delen.
Vanuit het bestuur is de boodschap afgegeven dat het echt 5 voor 12 is. Om dat visueel te maken heb ik een plaatje gebruikt van een ijsberg. Iedereen weet wel dat je van een ijsberg maar een heel klein stukje ziet (boven water) en dat het grootste deel van de berg onzichtbaar is (onderwater).

Vorige week zaterdag en zondag begon het seizoen echt en hadden we gelijk een hoop wedstrijden op ons mooie complex. Alles was top voor elkaar: De velden lagen er netjes bij, op elke wedstrijd waren er scheidsrechters ingedeeld en aanwezig, de bar was open en bezet en de kleedkamers waren schoon en beschikbaar. Kortom een heerlijk weekend voor heel veel mensen (boven water). Dat dit allemaal kan dankzij de inzet van een heel klein groepje vrijwilligers, dat zien de meeste mensen helaas niet. Dat zit onderwater en daar zit echt een groot probleem. We hebben structureel veel meer vrijwilligers nodig die helpen om het elke keer weer top voor elkaar te laten zijn. Nu draaien we met een groepje van misschien 30 mensen de hele vereniging en dat is niet meer houdbaar. 
Veel van die 30 vrijwilligers waren ook op de ALV, dus daarom gebruik ik dit medium. Ik hoop dat veel meer mensen zich aangesproken voelen om ook iets te komen doen. Ga niet wachten totdat we je benaderen maar laat weten wat je leuk vindt, dan vinden we vanzelf iets waar je kunt helpen.
Tijdens de ALV kregen we terechte feedback en goede ideeën van de mensen die er waren. Een hele terechte is dat we veel beter moeten uitleggen wat voor een soort vereniging we willen zijn en wat er voor de lange termijn belangrijk is. Dat beeld hebben we wel (we noemen dat ons hockeyhuis) maar we hebben het daar veel te weinig over.

Een andere is dat we veel duidelijker moeten zijn over wat er van je verwacht wordt wanneer je (of je kind) lid wordt van HCIJ. Een idee was om een soort van welkomstboekje te maken waarin we de dingen duidelijk op een rij zetten. Iets van; Zo werkt het bij HCIJ.  
Op maandag 29 september zullen we met een aantal vrijwilligers vanaf 20.00 uur een vacatureavond houden. Ik vraag jullie om langs te komen. Wij leggen uit wat de verschillende vacatures inhouden en wat de tijdsbesteding is, zodat we met meer mensen HCIJ draaiend kunnen houden.

Naast het gebrek aan vrijwilligers hebben we een steeds grotere uitdaging om onze exploitatie positief te houden (meer inkomsten dan uitgaven). De 2 laatste seizoenen is dit gelukt maar voor komend seizoen hebben we een uitdaging om dit voor elkaar te krijgen. De grootste oorzaak hiervan is het ledenaantal dat jaar op jaar terugloopt. Hierdoor komen er steeds minder contributie inkomsten binnen en dat is de belangrijkste post aan de inkomstenkant. We zijn, net als de afgelopen seizoenen, door de kosten gegaan en hebben, daar waar het kan, bezuinigingen doorgevoerd. We hebben van de ALV toestemming gekregen om de contributie te verhogen met 5% (in plaats van de CBS indexatie van 3.3%). Een stap die we liever niet hadden gezet maar die noodzakelijk is om de inkomsten en de uitgaven enigszins met elkaar in lijn te houden. Iets heel positiefs dat we ook gedeeld hebben is de start van het Sporttechnisch Kader (STK). Een groep van 6 personen die aan de slag is gegaan om het technisch beleid van HCIJ te bewaken en de trainers en coaches te ondersteunen. Daarnaast gaan ze voor het bouwen van een sportieve en veilige sportomgeving voor iedereen. Ik ben heel blij met het STK, want het gaat ervoor zorgen dat we een lange termijn een consistent beleid gaan voeren waarbij hockeyen centraal staat. 

Ik hoop iedereen weer tegen te komen langs de lijn, maar nog meer hoop ik erop dat er heel veel mensen komen helpen om HCIJ de prachtige vereniging te laten zijn die ze is.